Extra zuurstof toedienen aan een ALS-patiënt kan in sommige situaties zinvol zijn. Het kan echter de klachten van de ademhaling ook verergeren.
Bij een spierziekte als ALS vermindert vooral de kracht van de uitademingsspieren. Hierdoor ontstaat een koolzuurstapeling. Het inademen van zuurstof uit de lucht is meestal voldoende.
Een eerste gedachte bij patiënten die klachten krijgen van de ademhaling is dat extra zuurstof via een tankje kan helpen. Het toedienen van extra zuurstof zorgt er echter voor dat er ook meer koolzuur in het bloed komt waardoor de klachten juist kunnen toenemen.
Zinvolle toediening van zuurstof
Er is een aantal situaties waarin het toedienen van extra zuurstof wel zinvol is:
- Kortademigheid die ontstaat door zwakte van de ademhalingsspieren kan men behandelen met een kleine hoeveelheid zuurstof. De aanbevolen hoeveelheid is maximaal 1-2 liter/minuut. Deze extra zuurstof hoeft niet continu toegediend te worden, maar kan op momenten dat er veel hinder is van de kortademigheid. Soms heeft een ALS-patiënt bijvoorbeeld alleen ‘s nachts hinder van kortademigheid.
- Kortademigheid die ontstaat door een pneumonie (longontsteking) is het gevolg van een tekort aan zuurstof in het bloed. Dit kan behandeld worden met zuurstof. De behandelend arts bepaalt hoe hoog de dosering moet zijn. Wanneer de pneumonie herstelt, moet de dosering van de zuurstof weer worden afgebouwd.
Het aanvragen van zuurstof
De huisarts of de revalidatiearts beoordeelt of de patiënt baat kan hebben bij extra zuurstof. De arts regelt dan een zuurstoftank met toebehoren in de thuissituatie. Er is een aantal medische bedrijven die deze apparatuur en toebehoren rechtstreeks thuis leveren. Bijna altijd vergoedt de ziektekostenverzekering deze voorziening. De toediening van zuurstof gebeurt via een masker op de neus/mond of via een zogenaamd neusbrilletje. De arts beoordeelt welke manier het beste is.
