In de richtlijn fysiotherapie bij ALS wordt de aanbeveling gegeven aan ALS behandelteams om bij patiënten met ALS en PSMA eens per drie maanden meerdere longfunctietesten uit te voeren. Onderstaande filmpjes over de PCF, FVC en SNIP geven een instructie voor het afnemen van deze longfunctietesten.
Peak Cough Flow (PCF)
De Peak Cough Flow (PCF) is een meting van de hoestkracht. Het is de bedoeling dat de patiënt zo krachtig mogelijk door de hoestmeter hoest. Hoestkracht geeft een indicatie over hoe goed iemand in staat is om zijn longen te klaren van sputum/slijm. Samen met de Forced Vital Capacity (FVC) is dit een van de meest gebruikte testen om de longfunctie van ALS/PSMA/PLS-patiënten te evalueren. Voor het afnemen van de PCF kan als mondstuk zowel een pijpje als een kapje worden gebruikt. Het type opzetstuk dat wordt gebruikt kan de uitkomst ven de meting beïnvloeden, waardoor het verstandig is om bij herhaalde metingen altijd hetzelfde type opzetstuk bij dezelfde patiënt te gebruiken. In onderstaand filmpje wordt een eenvoudige peak flow meter gebruikt. Er bestaan ook digitale hoestmeters. Zowel de eenvoudige peak flow meter als de digitale meters kunnen de hoestkracht betrouwbaar meten. Het voordeel van de eenvoudige peak flow meter is dat de kosten ervan laag zijn.
Forced Vital Capacity (FVC)
FVC meet het volume lucht bij maximale geforceerde uitademing. Dit wordt weergegeven in liters. De voorspelde waarden zijn afhankelijk van geslacht, leeftijd, lengte en etnische afkomst. FVC is de meest gebruikte respiratoire maat bij patiënten met ALS, er zijn echter aanwijzingen dat de FVC als enige maat onvoldoende sensitief is om respiratoire insufficiëntie te detecteren.
SNIP
Instructie voor het afnemen van de SNIP (Sniff nasal inspiratory pressure). De SNIP wordt herhaaldelijk afgenomen.
Aanbeveling spirometrie in richtlijn Fysiotherapie bij ALS
Aanbeveling 12:
Het is sterk aan te bevelen dat periodieke controle (éénmaal per drie maanden), van respiratoire functies plaatsvindt. De uitvoering hangt af van de afspraken die op locaal niveau gemaakt zijn over de taakverdeling bij periodiek onderzoek. Fysiotherapeuten van ALS-teams hebben de meetgegevens van FVC, FEV1, SNIP, PCF en MIP/MEP nodig om respiratoire interventies te indiceren en te evalueren en zullen een aantal van deze metingen derhalve ook zelfstandig moeten kunnen verrichten. Door de sterke combinatie van respiratoire functietesten wordt de diagnostische accuratesse vergroot en is van meerwaarde voor het behandelend team.
